Gök dürbününde de, mikroskopta olduğu gibi, iki yakınsak mercek düzeni bulunur: Oküler ve objektif. Oküler, objektifin verdiği gerçek görüntünün incelenmesinde, büyüteç ödevini yapar. Objektif, "çember" ya da "oküler halkası" denilen bir yuvarlak meydana getirir. Bu ışıklı küçük yuvarlak, okülerin arkasında yer alır ve genellikle gözbebeği yuvarlağından küçüktür. Bu, gözün en fazla ışık almasına elverişli yerdir. Objektif, odak uzaklığı çok büyük olan bir sistemdir. Rasathane dürbünlerinde bu uzaklık birkaç metreye ulaşabilir.
Gök dürbününün iç tarafına yerleştirilmiş olan ağcık, gözlem işinde kesin bir ayar yapmaya yarar. Bu ağcık, örümcek ağının iplikleri gibi incecik ve birbirini dikey olarak kesen iki telden meydana gelmiştir. Gök dürbününün optik ekseni, ağcık tellerinin kesişme noktasından geçen doğrudur. Eğer, bir yıldızın görüntüsü, bu kesişme noktasıyla çakışıyorsa, gözlem ayarı tamam demektir.
Gök dürbününün üzerine eklenmiş arayıcı denilen bir küçük dürbün de, gözlem ayarının yapılmasında kolaylık sağlar. Gök dürbünü, görüntüleri ters olarak verir. Dolayısıyla yeryüzündeki cisimlerin gözlemine elverişli değildir. Bu bakımdan, karada kullanılan uzun erimli dürbünlere, görüntüyü düzeltici bir optik düzen eklenmiştir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder