Atom enerjisi, atom çekirdeğinin parçalanması sonucu oluşan enerjidir. "Atom enerjisi" terimi yerine "nükleer enerji" terimi de kullanılmaktadır. Atom santralı, atom enerjisinden yararlanarak, elektrik enerjisi sağlayan santraldir. Bu santral, ısı enerjisini, bir nükleer reaktörde meydana gelen atom çekirdeği parçalanmasının reaksi-yonlarıyla elde eder. Atom çekirdekleri parçalanmaya elverişli üç çeşit radyoaktif maden bilinmektedir: Uranyum 233, uranyum 235 ve plütonyum 239. Bunlardan tabiatta yalnızca uranyum 235 madeni bulunur. Adı geçen radyoaktif madenlerden birisi, reaktöre yerleştirilince, o madenin atom çekirdeği, zincirleme reaksiyonla parçalanarak, büyük bir ısı enerjisi doğmasına yol açar. Atom pilinde kullanılan radyoaktif madene (bu, uranyum ya da plütonyum olabilir) "nükleer yakıt" adı verilir. Nükleer yakıt, 60 santimetre uzunluğunda, 3-5 santimetre çapında, 10 kilogram kadar gelen bir silindirdir.
Nükleer reaktör, temel olarak, büyük boyutlu bir grafit blokundan ibarettir. Blok. düşey bir kanalla delinmiş olup, nükleer yakıt, bu kanalın içine yerleştirilir. Yakıtın çevresini saran borularda, karbondioksit gazı dolaşır. Atom çekirdeğinin parçalanmasıyla oluşur.
Muazzam ısı enerjisini bu gaz taşır. Nükleer reaktörün tümü, yüksek basınçlı gazı muhafaza eden beton bir kasanın içindedir. Dev vantilatörlerle harekete geçirilen gaz, bir ısı değiştiriciye gelir ve orada, ısısını suya iletir. Suyun kızmasıyla oluşan buhar da, elektrik akımı üreten türbo-alternatör-leri çalıştırır. Bu sistem sayesinde, 1 gram nükleer yakıtla 25 milyon kilo-vat-saatlik elektrik enerjisi üretilebilir. Kısa süreli elektrik enerjisi üretimi için, nükleer santrallar ekonomik sayılamazlar; buna karşılık, uzun süreli üretimde, elektrik enerjisini termik santrallardan çok daha ucuza sağlarlar. Gelecekte, bütün gelişmiş ülkeler, elektrik şebekelerini nükleer santrallarla donatmak gereğini duyacaklardır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder