Radyasyon bulucuların en basiti, ünlü Geiger-Müller sayacıdır. Bu âlet, silindir biçiminde, eksenine platin ya da tungsten bir tel gerili, madenî bir tüpten meydana gelmiştir. Tüpün iki yanı, ortalarından madenî tel geçen iki yalıtkan tıkaçla kapalıdır. Silindirle tel arasında, deşarj sağlayacak kadar potansiyel farkı düzenlenmiştir. İyonlaşma özelliği gösteren bir radyoaktif ışın, tüpün çeperinden geçerek içine girecek olursa, deşarj meydana gelir. Bundan sonra yapılacak iş, bu deşarj olayını bir yükselteçten geçirerek, bir telefona ya da hoparlöre iletmekten ibarettir.
Bu sistem sayesinde, bütün radyoaktif cisimlerin ışınımlarını tespit etmek mümkün olmuştur. Gerçekten de, radyasyon bulucu, alfa ve beta ışınları gibi, elektrik yüklü ışınları keşfettikten başka; gamma ve röntgen ışınları pozitif veya negatif elektrik yükü lası-mayan, fakat gazları iyonlaştıran ışınları da meydana çıkarır. Radyasyon bulucunun aldığı ışınların miktarını bir yazıcı sayaçla kaydetmek de mümkündür. Bu iş için de, sayaca ek olarak-bir elektronik demültiplikatörden yararlanılır.
Radyasyon bulucu, kendisinden çok önemli hizmetler sağlanan bir âlettir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder